Core reklame
Vandaag kwam een reparateur voor de cv-ketel. Hij zou een ‘super-reparateur’ zijn, eentje die pas in actie komt als de normale reparateurs — de installateurs — het niet meer weten. De installateur waar wij een onderhoudscontract mee hebben, had blijkbaar dat punt bereikt. Nou bestond volgens hem elke cv-ketel uit zo’n beetje dezelfde onderdelen, ongeacht het merk. Als je de ene kunt repareren, is de andere dus niet moeilijk meer. Ik geloof in eerste instantie maar wat zo iemand zegt, omdat bij mij de kennis ontbreekt om te kunnen weten of het onzin is. En inderdaad: het onderdeel dat hij meende te moeten vervangen, was niet van Daalderop — de fabrikant van de ketel — maar van Honeywell, en afkomstig uit Japan. Ik kan me inderdaad wel voorstellen dat zo’n onderdeel in veel ketels gebruikt wordt. Maar misschien is het net als bij auto’s: als je er eentje kunt repareren, kom je een eind bij een andere. Maar voor elke auto kunnen details toch weer afwijken. En uit mijn ervaringen met garagebedrijven is gebleken dat (ook) die monteurs zichzelf een heel stuk wijzer rekenen dan ze blijken te zijn. Zelfs bij de dealers!
Om niet verder af te dwalen: de super-cv-monteur had de klus geklaard (ik moet er nog achter komen of de storing inderdaad verholpen is). Terwijl hij rapport opmaakte van zijn bevindingen en werkzaamheden op zijn pientere laptopje, vroeg ik terloops wat er aan de hand was geweest, wat het probleem was, wat de oplossing en wie een fout gemaakt had, zo er een gemaakt was. En alsof het mijn schuld was, vertelde hij dat deze cv-ketel — een van het type 24kW terwijl de online documentatie van de fabrikant zelf 42kW aangeeft (?) — niet in staat was om zoveel warm water af te geven. Douchen kostte nou eenmaal teveel water. Daar was deze ketel niet op berekend.
Nou is deze combiketel er een van het “doorstroomtype”. Er is dus geen vat met water dat warm gehouden wordt (een boiler). Net als bij de oude geiser wordt het water verwarmd terwijl het er door stroomt. Die geisers hadden/hebben een beperkte wateropbrengst. Dat hebben we in (sta)caravans wel gemerkt. Van een moderne HR++ combiketel mag ik toch, hoop ik, iets meer verwachten. Maar niet dus.
Ik moest denken aan de informatie die ik voorhanden had toen we de keuze moesten maken van welk type ketel we zouden nemen. Type 1: voor tweepersoonshuishoudens; geschikt voor douchen, wassen etcetera, maar niet om drie kranen tegelijk van goed warm water te voorzien. Daarna kwamen de modellen voor gezinnen en voor grote gezinnen waar iedereen tegelijk wilde douchen. Allemaal niet van toepassing. De specificaties van type 1 leken ruimschoots voldoende voor ons. Maar niet dus. Vijf jaar later merkt een monteur terloops op dat ketel type 1 ongeschikt is om mee te douchen, want dat vraagt teveel water. En meteen slaat bij mij weer alles op tilt. Welke fabrikant van cv-ketels haalt het in zijn hoofd een model op de markt te brengen en aan te prijzen als geschikt voor tweepersoonshoudens, dat absoluut ongeschikt blijkt te zijn voor hedendaagse twee- of zelfs maar eenpersoonshuishoudens omdat hij eenvoudig te weinig warm water kan leveren?
De consument mag dan beschermd zijn op allerlei manieren, tegenwoordig. Dit zou toch ook niet moeten mogen? Je hebt het apparaat aangeprezen als in staat zijnde om in ieder geval een eenpersoonshuishouden van ruimschoots voldoende warm water te kunnen voorzien. Maar als ergens in huis een warmwaterkraan open wordt gedraaid, is het teveel moeite om die belofte waar te maken. Maakt niet uit met hoe weinig mensen je woont, niemand mag verwachten onder de douche een constante straal water van dezelfde temperatuur te houden, op elk moment van de dag ook.
En weer denk ik: opnieuw zo’n bedrijf dat zijn core-business niet weet waar te maken. Een reclamebureau prijst het apparaat aan, en blijkt maar een gooi te doen naar vermeende kwaliteiten die het apparaat volgens de kenners nooit waar kan maken.
Wordt het niet eens tijd die mensen oneervol te ontslaan en hun dagen te laten vullen met vrijwilligerswerk tot ze door hebben waar het in dit leven eigenlijk om zou moeten draaien? Dat ze überhaupt dat werk hebben mogen doen, valt al volledig buiten mijn bevattingsvermogen. Zeker omdat je struikelt over de mensen die het wel kunnen, en zelfs heel goed, maar die soms merkwaardig moeilijk aan de bak kunnen komen.
IS het eigenlijk wel de bedoeling dat het werk goed gebeurt, vraag ik me dan af? Of begrijp ik het systeem hierachter weer eens niet?