Creatief Leven

10-02-2019 13:34

Ik volg een cursus Creatief Leven. Dat leek me wel wat voor mij, omdat de fut er een beetje uit is. Daar creatief mee omgaan, dat klinkt goed. Dat zou perspectieven moeten openen. Maar op dagen als vandaag zie ik het somber in.

 

Het lijkt alsof het leven, ihb mijn leven, voornamelijk wordt bepaald door het omgaan met weerstand. Weerstand bij mij, weerstand bij anderen, weerstand bij zaken waar ik iets mee wil. Ik kan me afvragen waarom het leven voor zo'n - voor mijn gevoel - groot deel moet bestaan uit het regelen van zaken die in mijn ogen niet geregeld zouden moeten hoeven worden. Voorbeeldje geven?

 

Waarom moet ik elk jaar opnieuw bekijken welke zorgverzekering het best bij mij past, om daarvoor informatie te zoeken en op te vragen die vervolgens op z'n best onvolledig wordt gegeven, om het hele proces in de wacht te moeten zetten totdat er voldoende duidelijkheid is? Zo'n proces duurt elk jaar weer maanden.

Waarom moet ik eens in de zoveel jaar (afhankelijk van het gesloten contract) opnieuw bekijken welke energieleverancier het best bij mij past, om me daarvoor op te geven bij diverse op te richten collectieven die elk hun gegevens weer net iets anders presenteren zodat vergelijken op z'n best lastig is?

Waarom moet ik voor elke specialistische zorg die ik ontvang, zelf op zoek naar de specialist die het best bij mij past, om uren op internet door te brengen om beoordelingen te lezen die hoogst subjectief zijn, achteraf facturen te moeten bestuderen, en second opinions aan te vragen bij enige twijfel (die ruimschoots wordt aangemoedigd), die het besluitvormingsproces niet versnellen?

Waarom moet ik elk jaar op zoek naar een provider voor tv, internet en bellen (wat inhoudt: tussen de 1 en 3 providers!) die, anders dan het afgelopen jaar, wel kans bieden op foutloze doorgifte van signalen, om elk jaar toch weer bedrogen uit te komen?

 

En dan nog enkele probleempjes van de afgelopen week.

De Senseo lekte eerst alleen maar, en hield er toen helemaal mee op. Op youtube leggen diverse filmpjes uit hoe je Senseo's repareren kunt. Maar een goede diagnostiek kan ik niet vinden. Toch maar het meest voordehandliggende onderdeel vervangen?

De deurklinken die ik jaren geleden kocht, en ik nu eindelijk eens goed wilde monteren, blijken af te wijken van alles dat op youtube wordt uitgelegd. Na veel proberen, ben ik erachter gekomen dat dit niet het simpele klusje is dat het in de ogen van iedereen die het ooit gedaan heeft, zou moeten zijn.

De acculader van de boormachine-accu's lijkt toch echt defect te zijn, nu die geen enkele accu meer laden wil. Eerst ben ik anderhalf uur op zoek naar de bon en leveranciersinformatie, om daarna van die leverancier extra werk opgezadeld te krijgen omdat hij geen zin heeft een apparaat retour te krijgen.

Het huiswerk van de cursus die ik volg, beslaat een grotere periode dan wat ik nog over heb tot de eerstvolgende bijeenkomst. Hoe ga ik dat goedmaken? Ik breng een probleem waarmee ik op dat gebied worstel, aan de orde en krijg een bemoedigende reactie van de ontwerpster van de cursus, die mij vraagt persoonlijk contact te maken zodat zij mij kan helpen. Ik doe dat; geen hulp volgt.

Anderhalve week geleden had ik eindelijk een brief verzonden die ik eigenlijk veel eerder had moeten versturen. Netjes met track&trace gefrankeerd. De envelop komt niet aan. Als ik na diep graven op de site van PostNL eindelijk een klantenservicemedewerker te spreken krijgt, probeert die mij eerst af te poeieren. Na alle gegevens die ik ook al op het internetformulier had ingevuld, opnieuw te geven, wordt mij beloofd vóór het einde van de week uitsluitsel te krijgen. Natuurlijk hoor ik niets, en kan ik het hele proces opnieuw opstarten, om waarschijnlijk te horen dat ze het niet kunnen vinden. Dat zou niet zo'n heel groot probleem zijn als de printer werkte. Maar die is er, heel plotseling en onverwachts, mee opgehouden. Ook weer uren op de computer bezig om te proberen daar verandering in te brengen. Zonder succes. Ik kan het betrokken document dus niet opnieuw uitprinten en versturen, en zit klem.

Na lang twijfelen opende ik een persoonlijk kanaal op youtube en richtte dat in. Filmpjes erbij, klaar. Tot ik er achter kwam dat voor anderen dan ikzelf die filmpjes helemaal niet zichtbaar zijn, terwijl ik exact hetzelfde deed als met andere youtubefilmpjes, die probleemloos vindbaar bleken. Op youtube instructievideo's bekeken, die of het onderhavige probleem niet behandelen, of schermen laten zien die ik met geen mogelijkheid tevoorschijn kan toveren.

 

Voor de cursus Creatief Leven moest ik op zoek naar informatie in de gemeentegids over activiteiten die ik leuk zou kunnen vinden.

Ik ging voortvarende aan de slag. Dat dat niet meer dan een half uurtje in beslag zou nemen, klopte inderdaad niet, zoals ik al vermoedde toen deze huiswerkopdracht werd toegelicht. Niet alleen bleek de informatie in de gemeentegids slecht toegankelijk, ze was ook onvolledig, en leidde bij mij tot de vraag of ik we tijd had om één van de daarin geschetste activiteiten te gaan ondernemen, nu mijn tijd grotendeels in beslag wordt genomen door pogingen het praktische deel van mijn bestaan op de rails te houden.

Een andere opdracht was om bij te houden wat ik zoal doe op een dag; een week lang.

Vervolgens kan je je afvragen wat je zou willen doen. Nou: NIET DAT. Niet dat constante gezeik dat me afhoudt van de leuke dingen in het leven. Niet steeds opnieuw omgaan met wat er fout gaat, opnieuw moet worden gedaan, of op korte termijn geregeld moet worden om gebruik te kunnen blijven maken van licht, lucht en ruimte. Zo kwam in ieder geval één belangrijk doel van de cursus boven drijven: wat ik vooral wil is de rust om te kunnen genieten van mijn leven, in plaats van vooral bezig te zijn het op de rails te houden. Boodschappen doen, eten koken, wassen, kapotte dingen (laten) repareren of afwegen ze weg te doen, herhaald contact met mensen die niet gedaan hebben wat ze hadden moeten doen in ene poging ze zover te krijgen dat ze dat wel gaan doen, en alle administratieve rompslomp rond zaken die vroeger niet speelden, zoals de steeds terugkerende keuze van leveranciers van communicatie, energie en zorg.

 

Op dagen als dit, als het niet mee zit, krijg ik het gevoel geleefd te worden in plaats van daar zelf een grote rol in te spelen. Ik heb de rol van consument toebedeeld gekregen en moet die vervullen, of ik nou wil of niet. Dat zou niet erg zijn, als dat alleen de zaken betrof die ik graag doe. Maar helaas wordt de meeste tijd in beslag genomen door tijdverslindende sleur en overbodigheid. Daar word ik niet creatief van.