Geert Wilders
Okay, dan moeten we het blijkbaar over Geert Wilders hebben. Iedereen heeft het daar over.
Ten eerste wil ik kwijt dat ik dat een vergissing vind. Toen ik de beelden zag op het televisienieuws, vond ik het een uiterst genante vertoning. Dat je Wilders zo te kakken wilt zetten, daar kan ik wel bij. Maar zijn de uitspraken van deze politicus zo belangrijk dat ze dagenlang in elk nieuws- en actualiteitenprogramma moeten worden herhaald, liefst in zijn volledigheid? Daardoor zou ik bijna gaan vermoeden dat de nieuwsmedia op de hand van Wilders zijn. Want welke andere Nederlander krijgt zoveel aandacht voor een genante uitspraak? Zelfs het Koningshuis valt die eer niet te beurt.
Ik heb het niet over doodzwijgen, wat men jaren geleden bij Janmaat probeerde. Maar Geert Wilders zegt om de haverklap dat soort dingen, neem ik aan. De ene keer genanter dan de andere. Als dat al nieuwswaardig is, geloof ik nooit dat het verdedigbaar is daar zoveel aandacht aan te schenken, tenzij je reclame voor de man wilt maken.
Door alle aandacht voor Wilders’ genante uitspraken, maken de media zich in mijn ogen schuldig aan precies waar ze Wilders van beschuldigen: ophitsen. Want pas nadat de uitspraak in de media breed werd uitgemeten, ontstonden acties tegen Wilders, en voor aangifte doen tegen Wilders. Als je nou van mening bent dat wat Wilders doet, niet kan omdat het mensen ophitst, hoe verdedig je dan dat je precies dat doet met je rapportage daarvan: mensen ophitsen? Is dat ineens toelaatbaar omdat het Geert Wilders is? Dan geef je hem daarmee gelijk. Hij zegt immers dat het toelaatbaar is, omdat het Marokkanen zijn. Same difference.
En dan zijn er de programma’s die menen er goed aan te doen “goede Marokkanen” te laten zien. Een uitbater van een winkel, bijvoorbeeld. In toch nog steeds gebrekkig Nederlands zegt de man al 24 jaar hier te werken en nog nooit problemen te hebben veroorzaakt. Dat soort “nieuws” vind ik bijna zo genant als de uitspraken van Wilders. Ik zeg “bijna”, omdat het van een andere orde is, maar toch. Een Nederlands gezegde is: “de uitzondering bevestigt de regel”. Dus wat doe je als je “goede Marokkanen” voor de buis haalt? Precies: je bevestigt wat Wilders verkondigt.
Dàt er goede “Marokkanen” zijn, daar twijfelt toch niemand aan? Daar gaat het toch ook niet om? Misschien zijn er zelfs wel goede politici, wie zal het zeggen. Daar gaan we maar van uit. Immers: de uitzondering bevestigt de regel. Maar door iedere keer als iemand problemen rond “Marokkanen” aankaart, te laten zien dat er goede zijn, ontken je waar het ondermeer Wilders nou eigenlijk om te doen is, en waar, helaas, een kern van waarheid in zit. Hier geldt het gezegde: “Een halve waarheid is gevaarlijker dan een hele leugen.” Wie verkondigt dat alle “Marokkanen” in Nederland niet deugen, staat net zo hard te liegen als degene die het tegenovergestelde beweert, als degene die ontkent dat probleemjongeren van Marokkaanse afkomst een significant probleem in de maatschappij veroorzaken. Dat staat geheel los van de problemen die door anderen veroorzaakt worden. Het gaat erom dat het ontkennen daarvan, mensen als Wilders stimuleert tot het doen van steeds boutere uitspraken. Dat doet hij dan ook. Zijn agenda is zondermeer duidelijk. Die van de “politiek correcten” niet. Want door problemen te ontkennen, haal je geen kiezers over, kom je niet geloofwaardig over, kan je geen basis leggen voor goed beleid.
De vreemde situatie doet zich dus voor dat juist de reactie op de wereldvreemde, genante uitspraken van Wilders, problemen veroorzaken, niet die uitspraken zelf. De reacties hitsen men op, dringen aan op actie, waaronder gewelddadige. Het ontwrichtende element dat aan Wilders’ uitspraken wordt toegedicht, zit juist in de reacties daarop. Negeer zijn uitspraken, en er is niets aan de hand. Want hij roept niet op om Marokkanen het land uit te zetten; en hij kan zijn ‘belofte’ dat wel te doen, niet waarmaken. Door niets te doen, gaat de vlam van Wilders’ betoog vanzelf uit. Juist door de reacties van media, social en anderszins, wordt het vuur aan alle kanten aangewakkerd.
En als je wilt weten hoe je Wilders en allen die op hem gelijken, de mond wilt snoeren, dan is dat volgens mij juist het met open vizier aankaarten van de problemen die weldegelijk bestaan met een deel van de van oorsprong allochtone bevolking in Nederland. Niet blijven slijmen over culturele verrijking, niet de nagedachtenis van iedereen die voor onze vrijheid stierf, bezoedelen door met 4 en 5 mei weer allochtonenkwesties erbij te betrekken (een heel kwalijke zaak vind ik zelf), maar openlijk durven zeggen: ja, er is een probleem en daar moeten we nu echt iets aan gaan doen. Door dat aan te pakken, neem je Wilders en alle anderen die zich op mensen met allochtone roots storten, de wind uit de zeilen, en help je tegelijk de samenleving weer vertrouwen te krijgen in de kracht van de politiek.