grote aankoop

Toen we destijds ons huis kochten, raakte ik in paniek en vond dat we het niet moesten doen. Niet konden doen. Ik kwam erachter dat je een koop nog ongedaan kon maken nadat je het contract had ondertekend. En dus overtuigde ik mijn vriendin dat we dat moesten doen.

Zij leek daarin mee te gaan, maar voerde wel de druk op door te zeggen dat we dan ook geen ander huis meer gingen zoeken. Door haar dreigement ben ik toch overstag gegaan. En we wonen er nu 10 jaar. Voornamelijk naar tevredenheid.

Waarmee ik maar wil zeggen: de angst/stress om een grote aankoop kan bij mij zo hoog oplopen, dat ik op tilt sla en alleen nog maar wil weglopen. Niet altijd de beste oplossing.

Nu loop ik tegen iets dergelijks aan bij de aanschaf van een boot. Een jaar geleden besloot ik toe te geven aan mijn verlangen naar een boot. Zoals ik eerder in mijn leven had toegegeven aan andere grote aankopen.

Natuurlijk was daar het advies om eerst eens te huren. Maar met een hond die we niet aan een ander kunnen overlaten en die niet aan boord durfde, was dat geen optie. Ik overtuigde me ervan dat als ik een boot zou kopen, we alle tijd zouden hebben de hond eraan te laten wennen. Bovendien is een boot toch niet alleen om mee te varen? Toch ook om lekker op te recreëren?

Een jaar met af en aan zoeken volgde. Van Friesland tot Zeeland, en van Limburg tot Noord-Holland. Bij de meeste was het snel duidelijk: dit gaat 'm niet worden. Tot ik vorig jaar eentje bekeek waar ik wel dat gevoel bij kreeg: dit is 'm! De prijs was gunstig, de verkoper aardig en bereid. Ik hoefde alleen maar "ja" te zeggen.

Ik kon het niet.

Maanden gingen voorbij, tot ik de moed opvatte om toch weer contact op te nemen. Misschien moest ik het toch maar doen. Tegen die tijd was de boot natuurlijk verkocht. Dus kon ik weer opnieuw gaan zoeken.

Weer vond ik er een die aan mijn wensen leek te voldoen. Maar de verkoper liet niet meer van zich horen. Vreemd. Dan maar een ander.

Ik ging mijn zoektocht flink verbreden. Allerlei boten die ik tot dan toe geen blik waardig had gegund, overwoog ik toch. En zo kwam ik bij het huidige exemplaar.