Hondenweer
Het is zo smerig buiten, dat ik graag binnen blijf. Onze hond houdt niet van regen, maar neem je hem in dit weer mee naar buiten, dan neemt hij evengoed ruim de tijd om alle piesjes en plasjes te beruiken, die door de overvloedige regenval extra tot leven zijn gekomen. Zou het daarom hondenweer heten?
Mij doet het denken aan die keer dat ik in Auckland, Nieuw Zeeland logeerde. Het kamertje dat ik daar voor een week had betrokken, was zo onaantrekkelijk dat daar de dag in doorbrengen niet im frage kwam. Dus toog ik de straat op, meestal lopend, in waxcoat en all weather hoed, en stroopte zo de hele greater inner city af.
En het gekke was: hoewel ik elke dag weer drijfnat terug kwam in het kamertje waar het onfris rook, en waarvan de deur niet op een verwarmde gang uit kwam maar op een nat verandaatje, het was blijkbaar nooit een reële optie om niet de regen in te gaan.
Ik weet dat ik na die week wel genoeg had van de regen en blij was te vertrekken. Maar als het nu weer herfstig hoost en kil, grijs en overal vochtig is, dan denk ik met lichte weemoed terug aan die dagen in Auckland, en wilde stiekem dat het weer toen was. Tien jaar geleden. Met vooruitzichten, of althans het vermoeden daarvan.
Zo zijn er meer omstandigheden die op zichzelf niet fijn zijn, maar die me terug voeren naar vakantie ervaringen die ik graag toelaat. Een vieze diesellucht in de kou, en ik ben weer terug op wintersport. Toen mijn lichaam dat nog aankon. Storm? Ik ben in gedachten aan het strand waar ik bijna ondersteboven waaide. Langs de weg met pech, in het donker? Dan sta ik weer langs de snelweg naar Las Vegas. Hoewel…dat was niet zo’n fijne ervaring.