schakelen
Een kennis vroeg me beelden te verwerken voor hem. Plaatjes, zeg maar. Daar was haast bij, dus ik ging er eens goed voor zitten en werkte er enkele weken aan. Maar tegen de tijd dat ik de hele serie zou aanleveren, bleef het stil. Geen feedback of ik gedaan had wat de bedoeling was geweest. Niks.
Eerst bleef ik een tijdje in afwachting. Maar langzaamaan raakte ik uit die "doe modus" en ging dingen zitten doen die beslist geen haast hadden, of deed niks. En dat begon te wennen. Wel relaxed.
Na een maand kreeg ik ineens email. Of het binnen een paar dagen aangepast kon worden. Maar ik was eindelijk omgeschakeld naar de relax-modus. "Even" terugschakelen naar een eerdere toestand, dat bleek gewoon niet te gaan. En gek genoeg verbaasde me dat zelf.
Ik was toch een maand eerder nog helemaal in die "doe-modus"? Ik had moeite gehad met omschakelen naar rust. Dagenlang, weken zelfs, kon ik niet tot rust komen omdat ik verwachtte dat de afronding van het project binnenkort zou komen. Maar langzaamaan sloop die rust toch binnen. Of was het wat anders?
Ook al ligt het volledig in de lijn der verwachting, zit ik er zelfs op te wachten, dan nog is een omschakeling een giga klus om voor elkaar te krijgen als die onverwachts komt. Als ik spullen op marktplaats te koop heb gezet, dan mag ik verwachten dat er op geboden gaat worden en dat ik ze ga verkopen. Ik mag hopen dat het zo zal lopen. Maar zodra iemand zich meldt met de vraag om de spullen meteen te leveren, gaan bij mij de hakken in het zand. Ik kan dat niet. Hoezeer ik de koop ook had verwacht, er op had gehoopt, omdat tijd en wijze onbekend bleven, heb ik mij er niet goed op kunnen instellen. En dus kan ik het niet. Ik sla op tilt. Of ik sla dood, het is maar hoe je het bekijkt.
Dus toen de kennis vroeg of ik "even snel" de gewenste wijzigingen kon doorvoeren, kon het antwoord alleen zijn: Nee. Ik had een week nodig om terug te schakelen. En toen bleek dat het makkelijk binnen de gestelde tijd had gekund.
Maar nu.... Nu heb ik de wijzigingen doorgevoerd en is het project afgerond. En wat gebeurt er nu? Ik sla opnieuw dood. Futloos ben ik. Ik weet dat het afgelopen is, ik weet dat ik de tijd heb voor andere dingen. Maar ik kan er niet mee aan de slag. Ik ben vreselijk moe, lusteloos en depressief zelfs.
Okay, het weer zit niet mee. Een winterdip is een bekend verschijnsel, en dat zal in dit geval niet meehelpen om vrolijk aan iets anders te beginnen. Maar ondanks dat ik een toch redelijk geslaagd project heb om op terug te kijken, ben ik bedroefd, lusteloos, depressief en moe. Nergens zin in. Of toch: een vaste afspraak in de week die ik tot nu toe maar matig interessant vond, staat ineens bovenaan mijn lijst van 'leuke' dingen. Zozeer is al het andere gezakt, dat dit nu als de moeite waard voelt.
Schakelen....it's a bitch. Echt heel moeilijk en vermoeiend. Voor een autist. Ik heb al enige tijd geleden over die eigenschap gelezen. Ik herkende er wel wat in, en dacht: bij mij valt dat nog mee. Ik kan best schakelen. Opnieuw heb ik mijzelf kunnen verrassen met de omvang van het probleem en de impact ervan op mijn dagelijks leven.
Ik geloof niet meer in de psycho-educatie zoals ik die heb gehad. Leuk voordragen uit de literatuur. "Dit zijn eigenschappen waar je tegenaan zal lopen; dit zijn eigenschappen die juist positief zijn." De impact ervan op het echte leven valt volledig buiten het bereik van die cursus. Leer me liever hoe ermee om te gaan. Of beter nog: hoe het te vermijden. Als dat zou kunnen. Wat ik niet vermoed. Je kan iemand uitleggen wat het betekent om autist te zijn. Maar wat dat werkelijk voor consequenties heeft in het dagelijks leven, dat is bijna niet uit te leggen. De onzichtbare drempel die me tegenhoudt, lijkt buiten het bevattingsvermogen te liggen van de meeste andere mensen. "We hebben allemaal wel eens ergens geen zin in." Niet hetzelfde. Not even close. Het zou moeten zijn: "We lopen allemaal geregeld tegen een onneembare horde aan, die later makkelijk te nemen blijkt, maar het in ieerste instantie werkelijk niet was." Dat is niet meer duidelijk te maken.