slapen

Ik heb een vreemde verhouding tot slapen. Ik weet dat heel veel mensen problemen hebben met slapen. Dat is de reden dat slaapmedicatie uit het basispakket moest. Het wordt veel teveel gebruikt. Ik heb jarenlang zonder gedaan. Tot ik zo uitgeput raakte dat mijn huisarts er zelf mee kwam. "Om in het slaapritme terug te komen," zei hij. Tijdelijk. Het was zeker niet de bedoeling om het dagelijks te gaan gebruiken.

Maar mijn slaapritme is blijkbaar snel van slag. En de pillen doen mijn waakritme weer geen goed. Een trage stofwisseling, suggereerde weer een andere arts. De reden dat ik, ondanks mijn forse gewicht, heel lang de effecten van medicatie blijf voelen. Tenminste, dat denk ik. Misschien zit ook dat voornamelijk tussen de oren. Maar als ik aan het begin van de nacht een pil heb genomen om de nacht door te komen, worstel ik vaak de volgende dag. Ik ben wollig in mijn hoofd, lusteloos, en zou het liefst uitslapen. Wat niet lukt; dat heb ik ook wel geprobeerd. Een middagslaapje hooguit.

Als ik geen pil neem en daarna de dag maar probeer door te komen, drijf ik op adrenaline. Mijn favoriete drug. Ik ben meestal veel actiever dan na een nacht op een slaapmiddel. Waarmee ik overigens goed slaap, daar ligt het niet aan.

Maar dat is wel een dilemma. Slik ik, of slik ik niet? Of om Shakespeare te citeren: to slik or not to slik, that's the question. Whether 't is nobler in the mind to suffer the lichamelijke drug van slapeloosheid, or to end them door een pil te nemen. Het is elke keer weer een worsteling.

Vreemd genoeg denk ik er vaak niet aan om een pil te nemen. Je zou denken, met zoveel slaapproblemen, dat ik als eerste naar een pil grijp. Maar het tegendeel is waar. Veel vaker zit ik maar op, en probeer mijn gedachten te verstrooien. Ik ga op tijd naar bed, en ben dan ook echt moe. Maar zodra ik ga liggen, komen de gedachten.

Ik heb de slaapcursus van Teleac gevolgd. Ik heb de raad van artsen en therapeuten opgevolgd door een avondwandeling te maken, te puzzelen, een pil te nemen. Er is geen onfeilbaar middel dat mijn hoofd tot rust brengt en daarmee een nacht slaap mogelijk maakt. Ik kan lekker moe en rustig naar  bed gaan, om me vreselijk op te winden over iets dat al lang verleden tijd is zodra ik in bed lig. Gek word ik er van.

Ik ben me gaan afvragen of ik niet net als druggebruikers mijn leven bekort door zo door te gaan. Nachten van 3 tot 6 uur slaap zijn voor mij te kort. Ik moet het er mee doen, maar wat zijn de gevolgen? Merk ik die al in de vorm van concentratiestoornissen, traagheid en dergelijke? Hoe lang kan ik daar mee doorgaan? En wat is de oplossing?

Vreemd eigenlijk. Aan de ene kant ga ik er mee om alsof het weinig voorstelt. Aan de andere kant maak ik me ernstig zorgen over de gevolgen. Maar ja, zolang nader inzicht of een oplossing uitblijft, wat moet ik dan?