socialist

De eerste keer dat ik mijn kiesrecht mocht uitoefenen, stemde ik op de VVD omdat mijn vader daar op stemde en ik erop vertrouwde dat dat de juiste keuze was. Met alle openbaringen over foute financiële deals in de bankensector, de gezondheidssector, welzijnssector, ministeries en wat al niet meer, word ik een steeds ferventer socialist. Sterker nog: ik vraag me af wie nog vol kan houden dat vrije, kapitalistische onderneming een zegen is, met alle voorbeelden van het tegendeel.

“It’s basic human nature” zei iemand eens, en daar valt het zichzelf willen verrijken over de ruggen van anderen zeker bij. Ik begin er meer en meer van overtuigd te raken dat er het beslist onnodig en onverstandig is om de zorg uit te kleden, dat die ook helemaal niet duurder hoeft te worden, ondanks de vergrijzing, zolang die maar weer door de staat gerund gaat worden. Dat de huizenmarkt onmiddellijk vlot komt als de banken geen private ondernemingen meer zijn maar volledig staatseigendom zijn. Dat het gemiddelde inkomen flink omhoog zal gaan, de kosten significant omlaag, de kwaliteit omhoog evenals de veiligheid, zekerheid en controle.

Natuurlijk moet je er voor oppassen er een ambtelijke bende van te maken. Waarom ziet niemand dat dat niet nodig is? Ik vergelijk het met dit beeld:

Iemand heeft in zijn garage een Mazda staan, keurig onderhouden, in uitstekende staat. Hij kan zelf niet rijden, dus regelt een werkloze die dat voor hem wil doen. Die kan niet echt goed rijden, krijgt regelmatig schade, rijdt niet goed door waardoor de eigenaar te laat komt, en rookt ook nog eens in de wagen. Dat is dan de situatie waarin bijvoorbeeld de gezondheidszorg verkeerde toen dat nog een staatsaangelegenheid was. De conclusie die werd getrokken, was: dat kan veel beter als we het uitbesteden. Dan komt er concurrentie en wordt het allemaal goedkoper. Dus werden chauffeurs uitgenodigd om vervoer aan te bieden. Een man met Alfa Romeo meldt zich. Vlot type. Die blijkt de Mazda-eigenaar veel sneller naar zijn bestemming te kunnen rijden. Hij rookt niet, heeft een vlotte babbel en weet schades te voorkomen. Ideaal, denkt de Mazda-eigenaar.

Na een tijdje begint de Alfa uit elkaar te vallen, zoals Alfa’s nou eenmaal doen. De man is wel een goed chauffeur, maar de kosten rijzen de pan uit. Tsja, zeggen alle Mazda-eigenaren nu, zo is dat nu eenmaal. Daar is niets aan te doen. Andere chauffeurs met eigen auto’s zijn ook duurder geworden, en auto’s vallen nu eenmaal uit elkaar.

Niemand komt op het idee om de Alfa-eigenaar aan te nemen, als werknemer dus, en in de Mazda te laten rijden. In dat geval zou het onderhoud een fractie kosten van wat het in het vrije ondernemerschap kost, waar de chauffeurs er alles mee winnen prijsafspraken te maken, geld weg te sluizen, deals met de auto-industrie te maken zodat de kosten kunnen worden afgewenteld op de afnemer van het vervoer. Ze zullen zelfs aansturen op wetgeving waarin het verboden is nog eigen vervoer te hebben (kijk naar het Europees Parlement dat heeft gestemd voor het privatiseren van alle nutsbedrijven, waaronder die waarvoor geen concurrentie kan bestaan). Dit is geen onmogelijk scenario, naar analogie gebeurt dit al heel lang in onze samenleving.

Maar zeg nu: bij de selectie van chauffeurs in dienst, letten we op dezelfde kwaliteiten als die we wilden zien door te privatiseren. Die persoonlijke kwaliteiten hebben niets te maken met de eigendom van het bedrijf. Elke competentie kan ook in overheidsdienst worden uitgevoerd. Het grote verschil ligt erin, dat misstanden veel sneller kunnen worden aangepakt en zelfs worden voorkomen. Mits de juiste mensen op de juiste plekken terecht komen.

Een Europarlementariër zei het onlangs op tv: de mensen met lagere inkomens betalen belasting voor de mensen met de hoogste inkomens. En we weten inmiddels allemaal over wiens rug de banksector moe(s)t worden gered, de euro in het zadel gehouden en de economie hersteld. Al het geld dat ineens weg was, is niet totaal verdampt. Dat is voor een belangrijk deel in zakken van enkelen terecht gekomen die er al heel, heel, heel erg veel van hadden.

DAAR word je socialist van. Van dat wereldvreemde idee dat het okay is anderen zo te benadelen voor eigen gewin, dat ze in hun bestaan worden bedreigd. Voor dieren vinden we dat niet okay, maar met mensen mag het ineens wel. Ik snap dat niet. Ik snap het niet als je dat niet ziet. Er is echt maar één zinnige aanpak: niet achter de feiten aanhollen zoals nu, maar de feiten zelf bepalen. Power to the people.