Stront aan de knikker 1

Ik probeer me aan regels te houden die me nuttig lijken. Maar mijn omgeving stimuleert dat lang niet altijd. Is het een zegen of een zucht om autistisch te zijn?

We liepen in het bos. Ondanks dat ik voor vertrek naar de wc geweest was, voelde ik de druk flink toenemen. Dit is voor mij ongewoon. Ik ben geen wildpoeper en wil het ook niet zijn. Geef mij maar het gemak van het toilet thuis, inclusief mogelijkheid de handen te wassen. Maar je zal maar dringend moeten.

Toeval wilde dat in de auto nog het budgetpak wc-papier lag dat ik enkele dagen eerder gekocht had. In anticipatie op het ergste, nam ik wat wc-papier mee het bos in. En overgebleven van vorige vakanties is de rol pedaalemmerzakken die in de auto ligt. Altijd handig. Ook voor dit soort noodgevallen, blijkt. Ik dacht eerst mijn grote boodschap met een hondenpoepzakje te zullen oprapen, maar die had mijn vrouw thuis gelaten omdat dat "zo onhandig" zat.

Daar kan ik dan al meteen niet bij. Natuurlijk is zo'n poepzakhouder niet handig aan de hondenriem. Maar je wordt nu eenmaal geacht die dingen bij je te hebben, en dus doe ik het er maar mee. Ik weet niet of dat vrouwelijk is, of gewoon niet-autistisch, maar voor haar lijkt een regel alleen om na te leven als dat ook goed uitkomt.

Nou heb ik meermaals gehoord van ergernissen over wildplassers, en helemaal over wildpoepers. Als we door de duinen lopen, komen we vaak genoeg plekjes tegen waar iemand de hoge nood gelenigd heeft. De propjes toiletpapier hangen nog in de struiken en de vliegen zwermen om de hoop. Geen frisse aanblik, inderdaad. In een bos waar konijnenkeutels en paardenvijgen elkaar lijken af te wisselen, zou ik denken dat mensenstront geen onverantwoorde milieubelasting vormt. Maar nu ik ben bekeerd tot het geloof dat ondanks genoemde natuuruitingen het achterlaten van menselijke fecalien not done is, kan ik me er ook niet meer vanaf maken met excuses als dat er al stront ligt, dat het onhandig is, of niet fris. Dat is het allemaal. Maar toch dien ik alles te doen om te voorkomen dat ik iets achterlaat, vind ik.

Ik vertel dit niet om te laten zien hoe goed ik bezig ben, want dat vroeg en vraag ik me toch weer af. Had ik nou echt de lat zo hoog moeten leggen in deze omstandigheden? Want waar ik de hoogst onhandige defecatie uitvoerde, liep geen pad en was geen menselijke activiteit te verwachten. Wc-papier zou biologisch afbreekbaar moeten zijn, reden dat het in het riool mag worden gespoeld. Dit in tegenstelling tot andere tissues, bijvoorbeeld. Maar toch: regel is regel, en daar heb ik mij aan te houden, als dat enigszins mogelijk is. En dus liep ik na afronding van de genante activiteit met een pedaalemmerzak met stront en half gevrouwen wc-papiertjes door het bos. Over genant gesproken. Gelukkig kwamen we weinig mensen tegen, maar helaas geen afvalbakken. En dus reden we nog een stuk terug met de grote boodschap achterin.

Mijn vrouw vond het allemaal genant, onnodig en vies. Zij zou een kuil gegraven hebben om alles in kwijt te raken en daarna te kunnen bedekken. En dat klonk mij eerlijk gezegd ook heel redelijk in de oren. Waarom zou dat niet goed genoeg zijn? Maar ik voelde mij gebonden aan het gebod: gij zult niet wildpoepen en de overblijfselen daarvan achterlaten. En dus wrong ik mij in alle bochten om daaraan te voldoen.

Of ik er goed aan gedaan heb, weet ik nog steeds niet. Zelfs niet over het toegeven aan de forse aandrang. Had ik het niet toch moeten proberen langer op te houden?

Ik weet niet of dit een typisch autistische eigenschap is, of een specifiek mannelijke. Maar regels....ik heb er een bijzondere relatie mee. Het gebeurt regelmatig dat ik mij niet gebonden voel aan bepaalde regels, bijvoorbeeld die in het verkeer gelden. En aan de andere kant, zoals hierbij, kan ik streng vasthouden aan een regel terwijl er geen benadeelden lijken te zijn mocht ik het niet hebben gedaan. Hoe werkt dat dan? Waar ligt het verschil? En ben ik nou iemand die uitzonderingen voor zichzelf claimt, zoals mijn therapeut eens vaststelde, of juist iemand die zich krampachtig houdt aan regels die niet altijd zo strikt opgevolgd hoeven te worden?

Ik zou het nog niet kunnen zeggen.