supermarktsysteem

Wie maar vaak genoeg in supermarkten komt, ontdekt vanzelf dat er systeem in zit. In hoe de producten zijn gerangschikt, worden tentoongesteld, waar aanbiedingen worden neergezet, ja zelfs hoe het personeel met je omgaat. En bijvoorbeeld bij de kassa. Caissières werken volgens een herkenbaar protocol. Klanten bij de kassa zouden dat eigenlijk ook moeten doen. Mijn vrouw heeft zelf geleerd dat er een optimale volgorde is om als klant bij de kassa te volgen. Het is opvallend hoeveel veterane boodschapsters die niet door hebben. Vanmorgen weer. Een echtpaar van boven middelbare leeftijd, beide netjes maar saai gekleed, staan gewassen en geschoren bij de kassa. Hij aan het eind van de winkelwagen, zij half over de transportband leunend tegenover de caissière die alle artikelen op de band naar haar doorschuift. De keurig gecoiffeerde, grijze vrouw pakt elk artikel afzonderlijk van de band om het in de winkelwagen tel eggen waar de man nu werkloos bij staat te glimlachen. Als alle artikelen zijn gescand, het totaalbedrag is aangeslagen en genoemd door de caissière en die in afwachting naar de klant kijkt, gaat zij onverstoorbaar door met de artikelen één voor één van de band te pakken en in de winkelwagen te leggen, immer glimlachend gadegeslagen door haar stijf gestreken man. Pas als de band leeg blijkt, komt ze overeind en gaat op zoek naar de portemonnee in haar parka. Als die gevonden is, tuurt ze naar het beeldscherm waarop staat wat er afgerekend moet worden. En dan volgt de speurtocht naar het geld, eindigend in een niet-gepast bedrag dat dus gewisseld moet worden. Ondertussen staan de volgende klanten, waaronder ik, te wachten tot dit inefficiënte ritueel eindelijk ten einde is.

Het kan nog erger: vrouwen (ja, het zijn bijna altijd de vrouwen) die elk artikel afzonderlijk minutieus gaan inpakken zodra ze het van de band gehaald hebben, en daar onverstoorbaar mee doorgaan tot alles de vertrouwde plek in de shopper heeft ingenomen. Ondertussen groeit de rij achter hen gestaag, net als de irritatie daar.

Het systeem voor 2 is natuurlijk: eerst getweeën alle boodschappen op de band leggen. Zodra de caissière gaat scannen, en als je dat wilt controleren, eentje doorschuiven tot de controlepositie terwijl de ander doorgaat met de band leegscheppen. Zodra die daarmee klaar is, schuift hij/zij door langs de controleur, naar het andere eind van de winkelwagen om daar de reeds gescande boodschappen weer in het wagentje te leggen, danwel in te pakken. Onder het controleren, pakt de ander alvast de portemonnee uit de kleren, maakt die open en zoekt na het scannen van het laatste artikel tussen het kleingeld of er gepast betaald kan worden. Moet er gepind gaan worden, dan heeft zij tijdens het scannen de pinkaart al in de gleuf gestoken zodat er geen tijd verloren gaat als de caissière die betaling op de kassa opent.

Het is niet ingewikkeld, niet moeilijk te bedenken en niet verwarrend. Het spreekt voor zich. Wie vaak in de supermarkt komt, ziet het vanzelf een keer voorbij komen, als je er niet zelf op komt. En ik sta me af te vragen: hoe komt het dat je op die leeftijd nog steeds het systeem niet door hebt? En dat je dan toch op zaterdag overdag boodschappen gaat doen, wanneer het dus extra druk is. Ga dan op vrijdagavond. Lekker rustig; hoeft er waarschijnlijk niet op je gewacht te worden.

In alles zit systeem. Het is toch niet autistisch dat te zien? Zeker niet als je al een heel leven elke week ermee geconfronteerd wordt.