vakantie en thuis zitten

Scettino, de kapitein van de Costa Concordia die omsloeg, vroeg aan de rechter of hij niet thuis zijn straf mocht uitzitten. Ik dacht: da’s een goeie! Hij had ook kunnen vragen of hij zijn straf op een andere cruiseboot zou mogen uitdienen. Want als thuis zitten een straf is, dan vraag ik me af waarvoor ik die uitzit.

Ik weet wel dat ik vrij ben om het huis te verlaten, maar zeker met deze warmte heb ik daar de fut niet voor, en dus ook geen zin in. Hetzelfde geldt voor regenachtig of wisselvallig weer. Een groot deel van het jaar zit ik dus binnen omdat het buitenklimaat me niet aanstaat. En als het weer me niet tegen staat, dan zijn het wel de mensen die ik daarbuiten zal ontmoeten. Als huisarrest de straf is die je krijgt voor doodslag, dan ligt dat misdrijf binnen mijn levensstijl. Zou dat de bedoeling zijn?

Vanmorgen voor de spiegel en was me ineens bewust van dit huis waar ik in leef. Het kwam me vreemd, zelfs absurd over om in zo’n doos te zitten terwijl er een hele wereld is om in rond te reizen. Waarom beperk ik mijzelf zo?

Het antwoord is natuurlijk niet moeilijk te raden: omdat de mensen ‘buiten’ het leven daar moeilijk maken. En het is al moeilijk genoeg met het contact dat ik vanuit huis moet hebben. Bellen met verzekeraars, leveranciers en andere lui die het liever onduidelijk, ingewikkeld en vervelend maken dan toegankelijk, consequent en prettig. Dagelijks loop ik tegen in mijn ogen onlogische beweringen en acties aan die misverstanden doen ontstaan die leiden tot handelingen die vervolgens weer moeten worden terug gedraaid of gecompenseerd, op z’n minst moeten worden overgedaan. En zo herhaalt die waanzin zich, week in week uit. Vakantie is voor mij niet zozeer het loskomen uit de vertrouwde, fysieke omgeving, maar loskomen uit die waanzinnige, zakelijke contacten, met al hun irrationele gronden. In de vakantie hoef ik geen nieuws te zien/horen/lezen, geen post te ontvangen en geen telefoon te hebben. Als ik al die waanzin even achter me kan laten, dan ben ik pas op vakantie. Dat zou in principe thuis kunnen, maar ja, dan liggen al die stapels papieren daar nog en ben ik bereikbaar voor alle berichten. Al die dingen die het thuiszitten vervelend maken.

Misschien dat ik daarom wel eens droom geen huis te hebben maar altijd op reis te zijn. Weg van verantwoordelijkheden, verkopers en andere vervelende mensen. Het zal er nooit van komen; maar het is de mooiste vakantie….in mijn dromen.