Vakantie. We kijken er allemaal naar uit. Allemaal? Sommigen onder ons blijven zich afvragen wat ze er mee aan moeten.

De eerste dag: aankomst.

Tot de aankomst is het vereiste protocol redelijk bekend. Je moet bedenken wat je allemaal mee moet of wilt nemen, dat inpakken en het naar de auto sjouwen voor vervoer. Het huis afsluiten, schakelklokken ingesteld, en rijen naar het opgegeven adres. Heb je dat eenmaal bereikt, dan op naar de gehuurde accomodatie, waar het uitpakken begint. Koelkast inruimen, bedden opmaken, iets te drinken maken. Maar dan?

Ik zit hier nu, voor "het huisje" - een veredelde schuur ter grootte van een flinke stacaravan - en zit er meteen over in wat ik nu moet doen. Ik ben op vakantie; okay. Maar wat DOE ik op deze vakantie?

We zijn op de Veluwe. Dat betekent dus wandelen of fietsen. We hebben geen fietsen mee omdat we een hond hebben die niet meer zo hard kan lopen, dus is wandelen doel nummer 1. Maar we zijn net aangekomen; wat doe je als je net bent aangekomen?

Ik heb geen idee hoe dit anderen in de oren klinkt. Maar ik zit nu werkelijk met een probleem. De vakantie is begonnen, want we zijn aangekomen en hebben uitgepakt. De hond is ook al even een ommetje gegaan voor de hoge nood. Met alle plichtplegingen achter de rug....wat doe je dan?

Ik stel voor om naar het dichtstbijzijnde dorp te gaan, met als voornaamste reden het doen van inkopen. Klinkt logisch, toch? Behalve dat we alles bij ons hebben voor de komende dagen. We hoeven dus geen inkopen te doen. Nu zit ik met een probleem. We hebben een week te gaan. In die week zullen we ongetwijfeld een keer een supermarkt bezoeken voor nadere inkopen, hoe noodzakelijk of overbodig ook. We zullen er op uit trekken om in de omgeving te gaan wandelen. Maar wat nog meer?

Dit is geen accomodatie met een zwembad in de buurt, een campingsuper, een strand nabij of iets anders dat met minimale inspanning gelijk een aardig verkenningsdoel is voor zo'n eerste middag. Het is wel een plek waar ik nog nooit eerder was. We kennen het dus niet. Reden genoeg om eens rond te kijken, zou je zeggen. Maar de directe omgeving nodigt daar helemaal niet toe uit, bij gebrek aan wandelpaden vanaf de accomodatie, of wegen waarlangs wandelen een optie is. Bovendien zijn we moe van de inspanningen rond het inpakken, inladen, rijden, uitladen en uitpakken.

Nee, dat vakantie een bron van stress kan zijn, dat wist ik al lang. Maar dat het op het vakantieadres zo onduidelijk kan zijn wat te doen, dat is veel minder in het publieke bewustzijn gekomen. De eerste oplossing die in me opkomt is: bloggen!

Thank God for blogs.