vezels

Het voedingsadvies van tegenwoordig lijkt te zijn: eet per persoon tenminste 400 gram groente en 4 stuks fruit per dag. Dat was de helft, maar men lijkt ervan overtuigd te raken dat meer, beter is in dit geval. Ik was naar een orthomoleculair arts gegaan die mij zo'n beetje hetzelfde adviseerde, in de vorm van: dineer niet alleen met 200 gram groente, maar lunch daar ook mee. Gelukkig leek het ontbijt redelijk onaangeroerd te blijven, al moest dat er wel zijn. De beste invulling daarvan zou dan fruit zijn. Tel daarbij op de aandacht die wordt besteed in consumentenpublicaties over het belang van volkorenproducten, en je ziet de hoeveelheid vezels die een op deze wijze opgevoede consumeerder dagelijks tot zich neemt, verviervoudigen. En dat heeft consequenties.

Nou ben ik de eerste om toe te geven dat als ik zou moeten kiezen tussen niet naar de wc kunnen, of zes keer per dag naar de wc moeten, ik waarschijnlijk toch voor het laatste zou kiezen. Tenzij ik astronaut was of opgesloten zat onder het puin veroorzaakt door een omgevallen kraan, een gasexplosie of een natuurramp. Maar zes keer per dag op de wc moeten zitten om die hoeveelheid vezels weer het lichaam te laten verlaten, heeft weldegelijk invloed op de dagindeling. Ik kan niet op stel en sprong vertrekken. Daar zitten twee bezoeken aan het toilet aan vast, of één heel lange. Dus zelfs voor een wandeling van een half uurtje ben ik tenminste twintig minuten voor tijd al bezet. Ik ben een enkele keer eigenwijs en negeer de tekenen van aandrang. Om dan onderweg alsnog, maar dan met enige spoed, een toilet te moeten bezoeken. Wat in een doolhof van Turkse winkeltjes in Izmir bijvoorbeeld, een hele opgave is, waar je blij mag zijn als het nog lukt om het binnensbroeks te houden tot niet alleen een bezitbaar toilet maar ook wc-papier binnen bereik is. Een lange boswandeling is wat dat betreft een slechtere keuze. Dus ben ik aan mijzelf verplicht voor dat soort activiteiten iets bij me te hebben waarmee ik af kan vegen.

De Consumentenbond, die zich niet onbetuigd laat over het nut van volkorenproducten, testte onlangs wc-papier. In dit kader een zeer relevant onderzoek. Helaas had ik enkele weken eerder de verkeerde beslissing genomen in te gaan op een aanbieding van Edet in de lokale supermarkt. Nou zou je denken: Edet, dat is een geronommeerd merk wc-papier, dat zal toch wel goed zijn. En dus kocht ik stevig in. Want als je zo vaak als ik het toilet moet gebruiken, wil je niet elke week naar de super moeten gaan voor weer een pak per persoon. Maar wat blijkt: Edet is zo'n merk dat is af te raden. Ga liever voor de meer obscure merken van budget supers, dan heb je een aanzienlijk beter product. Wat zich thuis vertaalt in aanzienlijk minder schade/ruwheid aan de gevoelige plek waar het allemaal langs moet. En zo lijk ik met de gezondheidsdrang ineens veel minder "groen" te doen, want het verbruik van wc papier is met Edet plotseling 50% hoger. En dan doe ik nog zuinig.

De boodschap? Goede raad is ook duur in de zin van de ontdekkingstocht die volgt waarin je met vallen en opstaan er zelf achter moet zien te komen hoe om te gaan met de gevolgen van die goede raad. Gezondheid versus consuminderen. Wat ook geldt voor verpakkingen, bijvoorbeeld. Een nieuwe trend is om zoveel mogelijk onverpakte etenswaren te kopen, want die verpakkingen belasten het milieu. Nou scheid ik die keurig van het overige afval, dus zo vreselijk is die belasting ook niet. Maar de keerzijde bleek onlangs te zijn dat ik eten moest weggooien. Gewend als ik was aan houdbaarheid die door de juiste verpakking werd gegarandeerd, werd ik verrast door hoe snel een onverpakt product in kwaliteit achteruit holt. Fruitvliegjes zijn ineens een vast onderdeel van de voedselvoorraad geworden, alles moet grondig gewassen, wat het waterverbruik flink omhoog stuwt terwijl ook dat uit milieu-oogpunt juist geminderd moest worden.

En dus eet ik nu als ontbijt het goedkoopste witbrood dat er is, uit een plastic zak. Daar zal niets van bederven, ik hoef het niet schoon te maken, en het draagt niets bij aan de vezelhuishouding zodat het probleemloos is te consumeren. Minder poep, minder water, minder wc-papier, minder tijd ermee bezig. Alleen maar goede eigenschappen. Het enige is dat ik als autist er moeite mee heb dit in te passen in de aanbevelingen van het voedingscentrum. Misschien moet ik daar even wat minder naar luisteren, tot de inzichten weer wijzigen en de minder prettige consequenties van "groen" eten worden meegewogen in het advies. Want volgens mij is zoiets als teveel vezels weldegelijk mogelijk.